Ćelavost je rezultat delovanja dihidrotestosterona, hormona koji potiče od testosterona i igra ključnu ulogu u procesu opadanja kose.
On ima ključnu ulogu u formiranju muških genitalija tokom trudnoće, no kod odraslih osoba može izazvati smanjenje folikula kose, odnosno – ćelavost. Iako se može pretpostaviti da veći nivo testosterona dovodi do povećane proizvodnje dihidrotestosterona i time do većeg gubitka kose, stvari nisu tako jednostavne.
Razlika između muškaraca sa ćelavom glavom i onih sa gustom kosom leži u osetljivosti folikula kose, a ta osetljivost se nasleđuje od majke. Ipak, ako bi gubitak kose bio negativan za nas, evolucija bi verovatno pronašla način da ga eliminiše. Činjenica da je ćelavljenje često prisutno ukazuje na to da ima svoju funkciju.
Ali kako to funkcioniše? I zašto se češće dešava kod muškaraca? “Uopšteno, kada muškarci poseduju određenu karakteristiku koja je izraženija nego kod žena, ta karakteristika obično ima neki značaj”, tvrdi psiholog sa Beri Univerziteta, Frenk Muskarela. Drugim rečima, muškarci bez kose mogu predstavljati ljudski ekvivalent šarenog repa kod paunova, čineći ih privlačnijim ženama.
Međutim, ranije studije su pokazale da ćelavi muškarci ne doživljavaju uvijek privlačnost od strane žena, a razlog za to može ležati u činjenici da su muškarci bez kose često povezivani s poodmaklim godinama, a žene obično ne vide starenje kao nešto..
“Znamo da visok status privlači pažnju devojaka. Možda ćelavost ne deluje privlačno na prvi pogled, ali može rezultirati drugom vrstom atraktivnosti”, tvrdi Maskarela. Da bi potkrepio svoje tvrdnje, odlučio je sprovesti istraživanje u korist onih koji nisu toliko srećni sa svojom frizurom.
Odabrao je 101 muškog i ženskog studenta psihologije i zamolio ih da ocene atraktivnost i ličnost muškaraca na jednom setu fotografija sa kosom i na drugom bez nje. Iako su ćelavi muškarci i oni koji gube kosu dobili niže ocene u fizičkoj privlačnosti, u drugoj kategoriji su imali značajno više ocene.
Ispitanici istraživanja ocenili su ih kao inteligentnije, uticajnije, pametnije, mudrije i iskrenije. Ove osobine kolektivno poznajemo kao društvenu zrelost. Maskarela tvrdi da je ćelavost evoluirala kao signal višeg društvenog statusa – nečega što je za žene gotovo neodoljivo.
Ali to nije sve. Ćelavost nas možda štiti i od opasne bolesti. Niski nivoi vitamina D – koji telo proizvodi samo kada je izloženo sunčevoj svetlosti, povećavaju rizik za dobijanje raka prostate. A kao što znamo, ćelavi ljudi “upijaju” znatno više sunčevih zraka na određenim mestima.
Da li je ćelavost evoluirala i kako bi pomogla muškarcima da generišu više vitamina D? Peter Kabaj sa Istvan univerziteta smatra da jeste jer to objašnjava i zašto devojke ne gube kose – nemaju prostatu. Zaključak, golo teme može da pomogne muškarcima da dođu do devojke, ali i ih sačuva od opasne bolesti i sve to u isto vreme.
Izvor:infopult.info